Patron

Grzegorz Paweł Wojewski ps. „Ferrum” (ur. 13 września 1901 r. w Gościcinie koło Wejherowa, zm. prawdopodobnie w marcu 1945 r. w Robakowie) – komendant naczelny Tajnej Organizacji Wojskowej Gryf Pomorski od marca 1943 do stycznia 1945.

            Był synem Józefa Wojewskiego, właściciela dużego majątku ziemskiego i młyna. Uczęszczał do szkoły elementarnej, a następnie Państwowego Gimnazjum Klasycznego w Wejherowie (obecnie I LO im. Króla Jana III Sobieskiego w Wejherowie), w którym 20 czerwca 1922 r. zdał maturę Do 1927 r. studiował budownictwo maszyn na Politechnice Gdańskiej w Wolnym Mieście Gdańsku. W latach 1928-1929 służył w Batalionie nr 7 Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Śremie. Pracował jako kierownik cegielni w Bolszewie pod Wejherowem oraz dzierżawca cegielni w Wejherowie. 1 stycznia 1934 r. otrzymał awans do stopnia podporucznika rezerwy. W sierpniu 1939 r. został zmobilizowany do 2 Batalionu Rezerwowego 2 Morskiego Pułku Strzelców od dowództwem ppłk. Ignacego Szpunara. Podczas kampanii wrześniowej walczył jako dowódca 3 plutonu 4 kompanii 2 Morskiego Pułku Strzelców, który wyróżnił się m.in. w obronie rejonu umocnionego Gdynia i Kępy Oksywskiej. 19 września dostał się do niewoli niemieckiej, z której został zwolniony w połowie październik, prawdopodobnie dzięki dobrej znajomości języka niemieckiego i kwalifikacji zawodowych.

Po powrocie do Wejherowa natychmiast przystąpił do działalności konspiracyjnej. Działał w podziemnej organizacji „Polska Żyje”, prowadzonej przez księdza Edmunda Roszczynialskiego, a po jego szybkim aresztowaniu, współkierował ją razem z księdzem Józefem Bartlem. W lipcu 1942 r. podporządkował tę organizację Gryfowi Pomorskiemu, przyjmując w nim funkcję komendanta Okręgu I, obejmującego powiaty: kartuski, morski i pucki. W lutym lub marcu 1943 r. został mianowany przez Radę Naczelną nowym komendantem naczelnym TOW Gryf Pomorski.

Od tego czasu był rozpracowywany przez specjalną grupę Gestapo, na czele której stał Jan Kaszubowski. W wyniku późniejszych aresztowań ujęty został jego brat Alfons Wojewski, kierujący pionem służby zdrowia TOW Gryf Pomorski. Przeczuwając dekonspirację, przeniósł się do Chełmży, a następnie do Mniszka koło Grudziądza, skąd kierował organizacją. Pod jego komendą doszło do zintensyfikowania akcji bojowych „gryfowców” na obszarze całego Pomorza. Osobiście kierował głównymi akcjami zbrojnymi, np. na lotnisko w Strzebielinie, podczas której zniszczono kilka niemieckich samolotów.

             W marcu 1945 r. W Robakowie koło Wejherowa aresztowało go NKWD. Przeszedł okrutne śledztwo w areszcie w Luzinie i więzieniu w Wejherowie, gdzie ślad po nim zaginął.